Zadanie wykonane, Kazekage-sama – Prolog

Zadanie wykonane, Kazekage-sama. Zdanie, które znienawidziła z chwilą, gdy pierwszy raz je wypowiedziała.

Zadanie wykonane, Kazekage-sama. Za każdym razem, gdy powtarzała te słowa do odzianego w biel mężczyznę, miała ochotę udusić go swymi czerwonymi od przelanej za jego przekonania krwi rękami.

Zadanie wykonane, Kazekage-sama. Była stanowczo zbyt młoda, kiedy pierwszy raz spojrzała mężczyźnie w oczy, a te słowa wyszły z jej ust.

Zadanie wykonane, Kazekage-sama. Ile razy nienawidziła siebie, kiedy przychodziła pod drzwi jego gabinetu?

Zadanie wykonane, Kazekage-sama. Ile to już raz obiecywała sobie, że nigdy więcej tego nie powtórzy? Jednak…

— Zadanie wykonane, Kazekage-sama — mruknęła, patrząc na szalejącą za oknami burzę piaskową.

— Doskonale — powiedział mężczyzna, przeglądając od niechcenia dokumenty walające się po jego biurku. Ważne i nieważne listy, zwoje, które wobec nadchodzącego wydarzenia nie miały żadnego znaczenia. — Bez kłopotów?

— Najmniejszych — odparła wypranym z uczuć głosem. Chwila. Normalnym głosem. Po tylu latach służby u boku tego człowieka to był właśnie jej głos. — Choć zapewne to, co ja uznaję za przeszkodę ciebie nie interesuje. Co, Kazekage-sama? — Cyniczny uśmiech zakradł się na usta młodej kunoichi.

— Nie ma czasu na twoje utyskiwania — warknął mężczyzna, patrząc na nią stanowczym wzrokiem. — Wszystko uzgodnione?

Dziewczyna skinęła głową, choć skrzywiła się nieznacznie.

— Co tym razem?

— Był tam shinobi, który znalazł się w nieodpowiednim miejscu, w nieodpowiednim czasie — odparła, a wzrok ponownie utkwiła w szalejący za oknami piasek.

— Rozumiem, że nie stanowi on już problemu?

— Oczywiście, że nie Kazekage-sama. Zadanie wykonane. — Jakby to była tradycja, jakiś rytuał, powtórzyła w myślach, że to już ostatni raz. — Ale mogą nastąpić pewne komplikacje.

— Nie rozumiem. — Po raz pierwszy podczas tej rozmowy spojrzał na nią zaniepokojony.

— To był shinobi z Konohy. Prawdopodobnie przybywał on z wiadomością do ciebie. Unieszkodliwiłam go, ale nawet ty byłbyś głupcem, gdybyś zlekceważył ten fakt.

— Uważaj na słowa — warknął.

— Oczywiście, Kazekage-sama. — Podała mężczyźnie zapieczętowany zwój.

Rasa pospiesznie odczytał treść.

— Masz rację, to wiadomość do mnie. Trzeci Hokage potwierdza przyjęcie moich kandydatów na egzamin… Jutro wyślę mu wiadomość z ponagleniem. Nie możemy przecież zdradzić, że posiadamy już tę informację.

— Niezwykle roztropnie. Nawet jak na ciebie.

— Idź, nie chcę cię już dzisiaj widzieć.